Onze droom 


Reizen, voor de een vakantie voor de ander een manier van leven. Reizen spreekt tot de verbeelding; witte stranden en exotische bestemmingen. Uit een onderzoek naar de vraag: “waar droomt u wel eens van”, kwam naar voren dat reizen het meest geliefde onderwerp is; 93% van de mensen droomt wel eens van verre reizen. Echt origineel is onze droom dus niet. 


Korte vakanties en verre reizen, witte stranden en exotische bestemmingen. Door de jaren heen hebben we veel gereisd en veel gezien. Desondanks bleven ook wij dromen over reizen. Niet voor een vakantie van een paar weken, maar fulltime voor een hele lange periode. Als stoere ontdekkers met een rugzak door de wereld. Het beeld komt vaak in ons naar boven maar tot concrete plannen komt het niet. 


De ommezwaai komt pas in de zomer van 2005 wanneer we met een gehuurde bushcamper door Namibië reizen. De leegte van het land en de ultieme vrijheid van het reizen met een eigen voertuig pakt ons. Het is tijdens deze reis, dat we voor het eerst geconfronteerd worden met "overlanders". Reizigers die met hun eigen voertuig een tijdje door de wereld trekken genietend van een leven dat even niet meer beheersd wordt door westerse begrippen als tijd, efficiëntie, presteren en verplichtingen. Terugkijkend was dit het keerpunt. Even proeven we aan deze manier van reizen en het laat ons niet meer los. Zonder dat we het ons bewust zijn verhuist onze droom heel geleidelijk van de fantasie naar de werkelijkheid. Voorzichtig dagdromen we . "Hoe zou het zijn als wij dat nou eens gaan doen?"  Het gevoel dat deze gedachte bij ons oproept is allerminst onplezierig en erg hardnekkig. 


Eenmaal terug in Nederland blijft het in ons hoofd rondspoken en uiteindelijk, een aantal maanden na terugkomst, beloven we elkaar: "ALS later onze dieren er niet meer zijn, ALS we het huis verkocht hebben, ALS we genoeg geld hebben, ALS ...... dan gaan we het doen".


Enigszins opgelucht door deze belofte realiseren we ons tegelijkertijd, dat we misschien nog heel wat jaren moeten wachten voordat aan al onze "als-voorwaarden" is voldaan. De droom heeft zicht echter al te diep geworteld en uitstel met daarbij het risico op afstel is voor ons inmiddels geen optie meer. Het idee van een lange reis heeft zich sinds onze belofte onpopt van een onmogelijkheid in een mogelijkheid en het eerste weekend van november 2005 valt de definitieve beslissing. We gaan het doen en wel zo snel mogelijk! En voor onze "als-probleempjes" vinden we wel een oplossing. Komt tijd komt raad!


2007-2008 maken we een mooie overlandreis door Azie en Afrika



Een hardnekkige droom 


"Zouden jullie nog wel een keer weer op reis willen?". De vraag is ons vaak gesteld en ons antwoord was steevast "JA!", want als er één ding is wat onze eerste lange reis niet veranderd heeft, dan is het onze droom. In tegenstelling tot onze verwachting is het maken van een "wereldreis" misschien wel het slechtste medicijn tegen de wens er ooit eentje te gaan maken, want in plaats van verzading komt er een nieuwe drang naar meer. Soms voelen we ons net een stel junkies. Hoe meer we van het vitamine avontuur slikken hoe meer we er naar hunkeren. 


Met een nieuwe reis aan de horizon proberen ook heel geniepig allerlei "als-probleempjes" zich weer aan ons op te dringen, maar deze keer kost het ons weinig moeite om ze het hoofd te bieden. Al snel na onze reis vinden we een nieuwe reisauto en precies 7 jaar na aanvang van onze eerste reis gaan we opnieuw het avontuur tegemoet. "Dromen moet je doen"!


2014-2015 maken we een overlandreis via Centraal Azië naar Zuid-Oost Azië

Wie geen dromen heeft, heeft evenmin een werkelijkheid –Ramses Shaffy -